.در برابر باران
شعرم برایت چتری خواهد شد.
در مقابل آفتاب
شعرم برایت خنکای نسیمی خواهد شد.
در سوز سرما
برایت آتشی خواهد شد.
و در ژرفای شب
چراغ دستانت!

هر وقت که دیدی
چتر و خنکای نسیمت نبود
هر وقت
آتش و چراغت نبود،
بدان
که شعرهایم غروب کرده‌اند و
من نیز مرده ام