شــــــــکوفه سـپیـــــــــد

‌اصلا آدم عاشق می شود که تکان بخورد که فرق کند، وگرنه به همان صورتی که هست دارد زندگی می کند... تکان که خوردی تازه اول راه دل چسب شدن است. تکان که بخوری گسل های قلبت بیدار می شوند، آن وقت دل بستگی های سابقت یکی یکی زیر آوار گیر می افتند و بالای تَلی از آوار آرزوهایت به خورشید می رسی. اگر رسیدن به خورشید نمی ارزید که تمام درختان دستشان را دراز نمی کردند تا قد بکشند و به او نزديك و نزديك تر شوند، کوه ها از گسل ها بالا نمی رفتند تا اولین کسی باشند که طلوع مهرش را می بینند. خورشید را می شود خواست، اما تکان که نخوری، میشوی درختچه ی تزیئنی گلدان پشت شیشه ی آشپزخانه یا در هیبت کوه معدنی می شوی که هر روز بیشتر از دلت می کنند و کوتاه تر و کوتاه تر می شوی. تکان که خوردی ناب می شوی. اصلا آدم عاشق می شود که تکان بخورد وگرنه روزمرگی را که همه بلدیم...💚